Rasti Seseri

Elektorati i qytetit të Durrësit u gjet në befasi nga lajm që erdhi nga Bota e Re, përtej oqeanit. Kjo gjë ndodhi pasi  zakonisht andej jemi mësuar të na vijnë lajme binjakëzimi institucionesh ose ndihma dhe grante për forcimin e institucioneve të pavarura dhe shoqërisë civile në Shqipëri, kurse lajmi i kësaj radhe nuk ishte i tillë. Së pari ai nuk ishte nga administrata e SH.B.A apo nga institucione private amerikane por erdhi drejtë për së drejtë në formën e një letre dorëheqje nga numri një i listës së deputetëve të Partisë Socialiste për Durrësin, Rudina Seseri. Pak a shumë numri një i socialistëve në Durrës shprehej se për shkak të angazhimeve të shumta në SH.B.A e kishte të pamundur që të vazhdonte të ishte deputete e Kuvendit të Shqipërisë dhe se ndihej e privilegjuar që kish përfaqësuar qytetarët e vet në parlament dhe për këtë gjë falënderonte kreun e PS  z Rama që i kish dhënë këtë mundësi për tu gjendur më afër bashkëqytetarëve të vet. Nga toni si ishte hartuar dorëheqja tregonte një sinqeritet të një njeriu të lodhur nga dëshirat për të bërë shumë gjëra në jetë por që në këtë përpjekje s’arrin dot të bëjë mirë asnjë , ndaj kërkonte që të tërhiqej dhe përqendrohej në atë që di të bëjë mirë.

Deri këtu, në fakt s’ka asnjë gjë të keqe, madje qytetarja Rudina Seseri duhet përgëzuar që ndërmori iniciativën për të dhënë dorëheqjen pasi mund të kishte vazhduar dhe një vit e gjysëm me trukun e paraqitjes në parlament një herë në gjashtë muaj për ta mbajtur mandatin por dhe për tu paguar me rrogë të plotë në të njëjtën kohë. Mirëpo kuraja civile dhe përgjegjësia qytetare ,që janë vlera morale në vendin ku ajo ka ndërtuar karrierën dhe jetën e saj mesa duket kanë shërbyer si vektorë të mirë orientimi për ta bindur se i binte kot në qafë politikës shqiptare dhe krahinës së vet duke mbajtur mbi shpinë një mandat që s’ishte e aftë ta menaxhonte dhe ta ushtronte në favor të atyre mijërave qytetarëve që ia kishin besuar. Në fakt , ajo është e pafajshme për situatën e krijuar pasi shumë më herët në mënyrë të sinqertë kish pohuar se “kish ardhur në Shqipëri për të parë babanë që e kish të sëmurë dhe P.S i kish afruar postin për tu bërë deputete”. Nuk mund ta fsheh se emri i saj intrigoi dhe nxiti kureshtjen e shumë njerëzve në zgjedhjet parlamentare të vitit 2009 kur u shfaq për herë të parë në krye të listës së P.S për Durrësin pasi ishte hera e parë që deputetët po zgjidheshin me listë dhe të gjithë mundoheshin të kuptonin se cilat mund të ishin kriteret që do të bënin tash e tutje përzgjedhjen e deputetëve aq më tepër që gjithandej flitej për “politikë të vjetër” dhe “politikë të re” dhe meritokraci. Asnjë nuk mund ta vërë në dyshim profesionalizmin e Zonjës  Seseri në fushën e ekonomisë dhe menaxhimit të korporatave që përbën shtyllën e ekonomisë së tregut përtej oqeanit por përzgjedhja e saj për të përfaqësuar elektoratin e majtë në parlament ishte që në fillim një fiasko. Kjo është e vërtetë jo vetëm sepse u pa gjatë debateve televizive ku për një kohë të gjatë nëpër korridoret e politikës u përdorën si batuta shumë thënie të saj për ekonominë shqiptare por të paktën dhe për dy arsye të tjera themelore.

Së pari një qark i madh si Durrësi , ku kryeqendra është qyteti i Durrësit që është dhe qendra e dytë urbane më e madhe në Shqipëri pas Tiranës nuk mund të përfaqësohej në parlament nga emigrante, qoftë kjo dhe e suksesshme që nuk e njihte aspak realitetin dhe qytetin që do përfaqësonte në parlament pasi dukej sikur e gjithë kjo zonë elektorale nuk ishte e aftë që të nxirrte një personalitet të besueshëm. Duke qenë se deputeti i duhet të mbajë një lidhje të vazhdueshme me elektoratin për tu njohur me problematikën që e shqetëson dhe për ta bërë atë prezent në parlament, përzgjedhja e Seserit që vinte nga një ambient tjetër me qytetari dhe kërkesa të tjera, tingëlloi më tepër një zgjedhje për të pasur një karton të sigurtë mbështetësi nga ana e  Z Rama sesa një përzgjedhje serioze për të respektuar qytetarët durrsakë.  Aq i vërtetë është ky kriter përzgjedhjeje sa dhe pasardhësi i zonjës Seseri në listën emërore është një person i panjohur me të vetmen arritje profesionale, postin e një filiali banke.

Së dyti në Shqipëri u bë kohë që po gjallon miti i të ardhurve nga jashtë që do ndryshojnë Shqipërinë. Për ta ilustruar merren si shembuj rasti i Nolit dhe Konicës që erdhën nga SH.B.A në vitet 20’ të shekullit të kaluar në Shqipëri. Paralelizmat janë të gabuar dhe jo korrektë. Të dy  personalitetet e mësipërm kishin një kontribut të veçantë në zgjimin kombëtar shqiptar dhe mbi të gjitha kishin një jetë modeste në SH.B.A, gjë që nuk i pengonte për të ardhur në Shqipëri dhe për të vazhduar aktivitetin politik. Kurse për shumicën e atyre që sot thuhet që braktisin jetën komforte të SH.B.A për të kontribuar në Shqipëri, të kërkohet të kesh një logjikë naive për ta besuar si të vërtetë,  pasi në gjithë këtë vorbull materialiste që ka përfshirë shoqëritë e sotme njerëzore është pak si e pamundur që të gjedh persona të tillë që vendosin interesin e idealizmit të tyre mbi atë personal. Rasti më i  mirë për ta ilustruar këtë është zonja Seseri e cila e ndodhur në këtë dilemë, zgjodhi ti përkushtohej biznesit të vet dhe karrierës profesionale në SH.B.A.

Përzgjedhja e kandidatëve për deputetë duhet sa më parë të ndryshojë për t’iu rikthyer sërish ballafaqimit të drejtë për së drejtë të kandidatëve dhe ideve pasi vetëm kështu elektorati është në gjendje që të përzgjedhë më të mirin. Shumë zgjedhës të majtë mund të kenë mbetur të zhgënjyer nga perfomanca prej amatoreje në politikë dhe në ekonominë e Shqipërisë së Zonjës Seseri në debatet televizive paraelektorale apo qoftë dhe nga veprimi i saj për ta braktisur postin e deputetit me të njëjtën lehtësi si mund të mbyllësh një biznes jo fitimprurës, por të zënë në kurth nga kodi elektoral dërguan në parlament një deputete që s’i përfaqësoi kurrë. Përderisa e kemi të vështirë që të ndërrojmë llogore partiake, të paktën përzgjedhjet e kandidatëve të jenë transparente dhe cilësore pasi të qenit ligjvënës nuk është vetëm një “look” i ri apo investimi në një biznes të ri por ka të bëjë me përmirësimin e cilësisë së jetesës së qytetarëve dhe plotësimit të aspiratave të tyre  dhe si të tillë kërkojnë seriozitetin dhe meritokracinë e duhur. Rasti Seseri ka se ç’na mëson për të ardhmen në këtë drejtim.