Përkotet ekrani
përgjumësh
i apokalipsuar në
vetmi,
shurdhohet
telefoni në heshtje
si sfinks në
pritje,
zbehtojnë
abazhurët në dhomë
si sy të verbër,
dimri në xhama
belbëzon si memec
Ti duhet të vish,
patjetër të vish
tu japësh këtyre
sendeve jetë
Unë të pres...
No comments:
Post a Comment