S’është e vërtetë
që Titaniku
nga një ajsberg u
fundos
ishin minjtë që
brejtën hambarin
e ujët u fut
përposh
S’është e vërtetë
që SOS-in e tij
asnjë anije se
dëgjoi
të tillë nuk pati
kurrë
se aparati nuk
funksionoi
Ish prishur nga minjtë
ca ditë më parë
tek bridhnin në
kuvertë lirisht
askush s’u tha
atyre asnjë fjalë
tek ecnin
kuvertës qetësisht
Barkat e
shpëtimit qenë larguar
se minjtë litarët
kishin këputur
nata e përmbytjes
qe nata e minjve
dhe jo nata e
fatit të humbur
Dhe kur anija u
fundos
në hapësirat e
pafund të oqeanit
minjtë shpëtuan të
gjithë
duke lundruar nëpër
copat e akullit
E nuk ngrinë, jo
aspak
u sulën kontinenteve
masivisht
Ti jepnin vetes
shanse të reja
e botës fatkeqësi
sërish
No comments:
Post a Comment