Për frymë të marr...

Për frymë të marr, për frymë

e për asgjë tjetër

dhe shenjat që le në qelqin e shpirtit tim

janë të kuq buzësh harruar në qershitë

e pranverës së vonë.

Për frymë të marr, për frymë

dhe pres që qershia të çelë lule,

qershia të përflaket nga turpi i puthjes vjellurazi

në mbasditen e vonë të muzgut.

Për frymë të marr për frymë

dhe kondesohem në ajër

bashkë me ty

Ç’ bunacë do sjellim vallë?