Skënderbeu
ishte një Princ i mesjetës, njëlloj si princërit evropianë që analizon filozofi
italian Makiaveli në veprën e tij të famshme “Princi”. Gjergj Kastrioti lindi
në Arbëri, e cila ishte nën sferën e influencës të qytetërimit perëndimor, por
u rrit në Turqi ku gjithë monarkia ishte e qeverisur nga një drejtues dhe të
tjerët ishin veçse skllevër të tij e sipas Makiavelit sundonte despotizmi.
Në
përpjekjen e tij madhore për tu bërë Udhëheqësi i Kryqëzatës kundër otomanëve,
shpesh herë, si del nga të dhënat historike, ai u përpoq ta anashkalonte
pavarësinë e princërve të tjerë shqiptarë dhe ta kthente vendin e vet në një
model të organizuar sipas modelit të Francës mesjetare, si një territor i
qeverisur nga një mbret, por i rrethuar nga një numër i madh fisnikësh të
njohur e të dashur si të tillë nga nënshtetasit e vet,e që kanë priviligjet e
tyre nga të cilat mbreti nuk mund ti privonte pa u rrezikuar nga reagimi i
tyre. Në të njëjtën kohë duhej të përballonte fuqinë më të madhe të kohës ,
tmerrin e gjithë mesjetës, perandorinë osmane.
Kjo
në fakt ishte sfida e tij. Një përpjekje shumë e madhe për një njeri që fati e
kish troshitur sa midis Lindjes dhe Perëndimit, një përpjekje që la gjurmë në
histori dhe në kohë, një përpjekje që iu njoh si meritë nga Evropa por edhe nga
pasardhësit e vet.Ndaj ai sot vlerësohet e studiohet në Akademinë Mbretërore të
Londrës për strategjinë dhe taktikën e tij ushtarake, ndaj bustet dhe
monumentet e tij janë në të gjitha sheshet qendrore evropiane , ndaj është një
hero dhe simbol i qytetërimit evropian.
No comments:
Post a Comment