Tamburxhi! Tamburxhi!

Tamburxhi! Tamburxhi! thirrja jote ushton;

U ngjall trimave shpresën; për luftë na fton

Gjithë djemt' e malsisë i thërret anëmbanë

Himariotët, Ilirët, Suliotët zeshkanë,

E kush është aqë trim sa Sulioti zeshkan,

Me fustane të bardhë e të zi tallagan?

Ja le tufën shqiponjës e bishës e zbret

Poshtë fushës me sulm si rrëkeja në det.

Të bijt' e Himarës që s'falin as mikun,

Si mundet ta lënë të gjallë armikun?

Si s'markan dot gjak me pushkat besnike,

Ka shenj' më të bukur se zemra armike?

Maqedhoni dërgon bijt' e tij fitimtarë

Lenë gjahun në pyll në gjak për të larë

Mandilet e kuqe, t'i skuqin më shumë

Në gjakun e luftës që rjedh posi lumë.

Kusarët e Pargës i ka deti shokë;

I zënë rob frëngjtë, i zbresin në tokë,

I shpien në burg, atje të kuptojnë

Se ç'janë vargonjt' e sa rëndë rëndojnë.

Të dobëtit blejnë, u duhen paratë;

Fitoj, çdo gëzim që dua, me shpatë;

Prej s'ëmës rrëmbej të bijën truphedhur,

Mar nusen e re, me flokët e derdhur.

E dua fytyrën e bukur si lule.

Që shpirtin ma deh me këngë e pekule,

Pa silljani lirën prej odës së vet

E këngës t'ia thotë për vdekjen e tet.

Kujtoni Prevezën, në dorë kur shtimë,

Armiqtë vajtuan por ne brohorimë;

Shtëpira që dogjëm, e plaçkë që ndamë-

Zengjinët i therrëm, të bukrat s'i ngamë.

Ne frikën s'e njohim, s'e njohim mëshirën,

Këto nuk i njeh kush lufton për Vezirin;

Që kur leu Profeti, s'ka parë Gjysmëhëna

Një trim kaq të madh sa Ali Tepelena.

I biri Myftari drejt Tunës po nget,

Gjaurët leshverdhë ta dinë ç'i pret;

Kur turren Delinjtë mbi lumin me gjak,

Të gjallë Moskovit i kthehen fort pak!

Silihtar! zhveshe kordhën e të Parit tonë;

Tamburxhi, kushtrimi ne shpresën na shton;

Ju male, që shihni si zbresin në zall,

Ja kthehemi mundës, ja nuk vimë gjallë.

Lord Byron. Shtegtimet e Childe Harold. Përktheu nga origjinali Skënder Luarasi