Kërmijtë

Kërmijtë zvarriten

lënë pas jargët e neveritura

e fisi i tyre mburret e thotë

se ajo është “Rruga e qumështit”

Yjet mbajnë vesh si të shushatur

e zënë e këputen hapësirave kozmike

si hingëllima kuajsh të egër

nga dhimbja

Njerëzit,

një nga një i numërojnë

e zënë e thonë nga një dëshirë

Fisi i neveritur i kërmijve

padashur ngërthehet

në ëndrrat pa krye të njerëzimit