Qytetarët
romakë
në
vitin 168 para Krishtit,
ndërsa
ishin mbledhur të gjithë
në
qendren e qytetit të përjetshëm
po
shijonin shfaqjen e radhës
që
konsulli Kasius Longinus po u afronte.
Nën
harkun e Triumfit
të
ndërtuar me ngut
për
të festuar fitoren e shijuar
parakalimin
e mundishëm
të
Mbretit Ilir Gent, të fundit mbret
nga
ajo popullsi e vështirë
që
si lejonte ta kishin Adriatikun liqenin e tyre,
po
qeshnin e talleshin me ushtrinë e humbur,
me
sytë e përhumbur e dëshirat e mpakura
të
njerëzve që skllavëria i priste.
Shiko,
shiko si duken ata qëe mbanin veten për të egër
shiko
mbretin e tyre si e ul kokën nën madhështinë e Romës
dhe
zgërdhiheshin të gjithë me cinizëm e gaz të pa parë
pa
kuptuar se kur do të sëmureshin ndonjëherë nga mëlçia
nga
kupat pafund të verës së Ferlenit që pinin,
se
kur do infektoheshin në orgjirat e tyre pa fund,
do
vraponin të mjekoheshin me Gentiana, lulen e mbretit.
Çfarë
ironie është fati njerëzor!
Emri i atij që mendonin se
kish
humbur një betejë ushtarake
do
rilindte në shekuj në çdo kurim njerëzor
Mbreti
Gent, përmes tyre po fitonte pavdekësinë
ndërsa
ata që qeshnin e talleshin
në
atë paradite gjithë diell të Romës
sdo
ti mbante mend askush…
*Mbret
Ilir (mbretëroi 181-168 p.e.s). Genti, ishte mbreti i fundit Ilir, pasi pas tij
e gjithë Iliria ra nën pushtimin romak.Në betejën finale në vitin 168 p.e.s ai
u mund dhe u zu rob. Romakët si ishte tradita realizuan parakalimin e tij nën
Harkun e Triumfit. Vitet e fundit ai I
kaloi në qytetin latin Iguvium ku dhe vdiq, dhe ku besohet se është dhe
sarkofaku i tij. Mbreti Gent, është I njohur në botën antike dhe të sotme për
lulen Gentiana lutea , bimë shumë e njohur curative që përdoret për të luftuar
infeksionet e mëlçisë, ënjteve dhe madje dhe në përgatitjen e disa likereve.
No comments:
Post a Comment