Vashave të moshës sime

Shoqet e mia, bashkëmoshataret e mia

të rritura mes dy kohësh si lule në saksi

të ardhura nga vetëpërmbajtja e madhe

e tutave sportive, pantallonave stof me

përparëse përsipër,sapunit 15 lekësh me “erë”

syve të lyera fshehurazi me rimel

të etura për të jetuar pak shfrenim

për pak shampoje “Panten” dhe çamçakëzi grek

për pakëz “Modern Talking” dhe “Skorpions”

muzikë që të ngjeth

më vini papritur të gjitha në pasqyrë

si shpirtra pa zë që shenjë lini vetëm me frymë

dhe ca buzë të mekura , të thata pa ngjyrë

të rilindura papritur në memorie të trishtë

diku në kronika të zeza,”F.P u rrëmbye në rrugë

M.S u gjet në kazan plehrash e goditur me thikë”

Shoqet e mia , bashkëmoshataret e mia,

ju ishit të pafajshme dhe gjithë jetë

me të qeshurat tuaja dhe lehtësitë

viteve të zymtë 90’ u dhatë dritë

të harruara diku mes pentagramesh muzike

të fishkëllimave sinjale për të dalë në dritare

një pjesë të ikur larg, shumë larg

për të ngrohur shtretet e avokatëve pleq

të treguara mirënjohëse për ndihmën e dhënë

që ju ka rikthyer prapë në jetë

një pjesë të mbetura këtu në qytetin e madh

më të reja se ç’ishit herët në adoleshencë

përkrah me çrregullime gjenetike të veshur

me kostum e me flokë me xhel

me BMW X5 dhe me arrogancë-

shoqet e mia, bashkëmoshataret e mia

kur qëllon që shkëmbehemi në rrugë

dhe fytyra si diell u shkëlqen

unë e marr gjithmonë me vete

dhe i vë gjerdan tek pasqyra

që në kujtime të ëmbla më mbërthen

dhe ashtu si në përrallë kur pyes

se kush janë më të bukurat në këtë dhe

gjithmonë, por gjithmonë ju më kujtoheni

të pafajshme, të kolme, të hajthme

në bulevardin  e së paharrueshmes

shkollë të mesme, uniforme , të njëtrajtshme

Tiranë 25.11.2011