Hardhia

                                      Hardhia është tharë

                                      Hardhia është plakur.

                                      Në dejet e saj ka shumë pak gjak,

                                      sa nuk ka mundësi të ma veremosë

                                       filxhanin e kafesë.

                                       Hardhia është mpakur,

                                        flokët i kanë rënë

                                        sa nuk mund të më japë  më gjethe,

                                         të bëj japrakë me ëndrrat-musht të saj.

                                         Hardhia është dobësuar

                                         s’mbahet dot në këmbë

                                         sa smund të më mësojë më

                                          si të përqafojë

                                         Por hardhia e mban mendjen në kokë,

                                         hardhia nuk është çmendur,

                                         sa të besojë fjalët e njërzëve që më urojnë

                                         çdo gusht

                                          Ta gëzosh pjergullën plot me rrush! 

Tiranë: 25.08.2012