Nuk
e di nëse gaboj kur pohoj se brezi im i
mësuar dhe i rritur në ngjarje që shënonin represionin serb mbi Kosovë si
demonstratat e vitit 1981, heqja e autonomisë së Kosovës në 1989, helmimet e
fëmijëve në 1992, represionin e masakrat në 1998 e së fundi genocidin e hapur
në 1999 do t ia arrinte një dite si ajo e pesë viteve më parë, më 17 shkurt
2008 që të përjetonte dhe shikonte shpalljen e pavarësisë së Kosovës.
Ngjarje
të tilla historike të takojnë shumë radhë ti përjetosh e ti ndjesh, ndaj në
optikën e ngjarjeve që kalojnë si ujë që rrjedh të duken gati-gati të
pabesueshme. Mirëpo ashtu si dihet zakonisht se ëndrra dhe realizimi i saj
zgjat shumë shkurt dhe pastaj vjen realiteti, edhe shqiptarët shumë shpejt pasi
kanë shijuar ëndrrën e tyre për themelimin e shtetit të Kosovës u është dashur
të përballohen me realitetin, i cili shpesh herë nuk ka qenë lajle lule por
edhe i zymtë dhe i trishtë. Pas një periudhe pesë vjeçare shteti i Kosovës edhe
pse ka kaluar përmes shumë vështirësive për të themeluar dhe përsosur
institucionet e tij, ndihmës bujare të komunitetit ndërkombëtar sërish mund të
themi se Republika e Kosovës ende nuk ka arritur që të përforcojë identitetin e
vet shtet formues dhe vazhdon të përpëlitet mes amatorizmit dhe
profesionalizmit të vendimeve që merr klasa e saj politike.
Sigurisht
që vështirësitë që hasen në shtrirjen dhe vendosjen e shtetit ligjor në pjesën
veriore të saj nuk janë një përgjegjësi e drejtë për së drejtë e qeverisë së
Kosovës pasi gjendja aty është vetëm de jure brenda autoritetit të saj, por
vonesa në zbatimin e rekomandimeve të Komisionit Evropian për të liberalizuar
vizat, niveli i lartë i korrupsionit dhe nepotizmi i kudogjendur janë
përgjegjësi e qeverisë. Shqipëria , nga ana tjetër vazhdimisht që nga dita e
parë e pavarësisë së Kosovës është munduar që të afrojë asistencë të
konsiderueshme në të gjitha fushat por për fat të keq është vërejtur se më
tepër se shtetformim, nga Shqipëria janë eksportuar problematika të jetës
politike të saj. Kështu p.sh u vërejt se në zgjedhjet e fundit në Kosovë virusi
i zgjedhjeve të kontestuara shqiptare të infektonte dhe demokracinë e re
kosovare, duke bërë të mundur që kolla e shtetit më të ri të dëgjohej deri në
Bruksel. Kjo gjë ka bërë që përveç unifikimit të problematikave, në fakt të
vonojë dhe turbullojë nga pak skenën politike kosovare. Unifikimi dhe infektimi
politik nga njeri-tjetri në fakt nuk i përgjigjet përpjekjeve për rritjen e
aspekteve ekonomike dhe infrastruktore midis tyre. Hapja dhe inagurimi i rrugës
së Kombit tre vjet më parë ka filluar dhe po jep efektet e saj, duke i sjellë
njerëzit shumë më afër njëri-tjetrit dhe rritur prezencën ekonomike të
bizneseve të dy vendeve në të dy anët e kufirit. Porti i Durrësit me investimet
e vazhdueshme të qeverisë shqiptare si gërmimi i basenit ujor të tij apo dhe
ndërtimi i terminalit modern ka bërë të mundur që sëbashku me rrugën e Kombit
të jenë facilitetet kryesore për zhvillimin ekonomik jo vetëm të pjesës verilindore
të Shqipërisë por dhe të gjitha Republikës së Kosovës. Ndërtimi i një zone
ekonomike albanosfera që do të përfshinte dhe trojet shqiptare në Maqedoni dhe
Mal të Zi do të bënte të mundur që problemi shqiptar i diskutuar kaq shumë
kohët e fundit, të merrte një shtytje të mirë pozitive. Nuk mund të imagjinohet
që procese të mirrëfillta bashkëpunimi drejt bashkimit kombëtar, të ecin përpara pa fiksuar më parë një
bashkëpunim frutdhënës ekonomik. Ndërtimi i këtyre hapësirave dhe nxitjeve për
një qendrueshmëri të lartë kooperimi duhet të bëhet një konstante e vazhdueshme
e qeverive shqiptare pasi nëse nga ana politike shpesh herë do të hasim pengesa
nga fqinjët apo dhe nga faktorë të tjerë ndërkombëtarë, askush nuk mund të na
thotë asgjë për bashkëpunimin e ngushtë ekonomik dhe krijimin e një zone të
qendrueshme ekonomike shqiptare në Ballkan. Miqtë dhe partnerët tanë
ndërkombëtar në çdo pronocim të tyre vazhdimisht kanë ngulur këmbë në forcimin
e këtij aspekti ekonomik që do të sjellë dhe rritjen e standartit të jetesës në
të dy anët e kufirit dhe integrimin evropian ku kufinjtë dhe dallimet do të
pësojnë tjetër ndryshim dhe ëndrra një shekullore e shqiptarëve do të bëhet
realitet.
Në
këtë pesë vjetor të pavarësisë së Kosovës, sigurisht që një ndjenjë faleminderimi
e madhe i drejtohet komunitetit ndërkombëtar me në krye SH.B.A që bënë të
mundur çlirimin e saj nga okupatorët serbë, ndaj në horizont nuk mund të ketë
asnjëherë asnjë irritimi apo acarimi mes Shqipërisë dhe aleatit të vet
strategjik, sepse shqiptarët në fundin e shekullit të kaluar u bënë dëshmitarë
jo vetëm të shprehjes që “liria fitohet”, por se ajo edhe mund të “dhurohet”.
Për ta merituar këtë liri politike na duhet të afrohemi sa më pranë vlerave të
aleatëve tanë, ndaj përforcimi i demokracisë dhe rritja ekonomike do të ishin
dy shtylla të mira prej nga do të ngrinim shumë më lehtë ngrehinën e bashkimit
tonë kombëtar.
Gazeta
Shqip 25.02.2013
No comments:
Post a Comment